Co w trawie piszczy - 2026.

Nie wiem dlaczego tytułowy zwrot jest obelgą… Burak, to tak wspaniałe warzywo, że to raczej dla buraka obelga obrzucać człowieka tym zwrotem…

Od maja włożyliśmy masę pracy aby warzywa w tym roku obficie obrodzily. Sa już pierwsze efekty. W tym roku nie bylo śniegu i gleba jest bardzo sucha. Trzeba dużo podlewać, a na każdy deszcz czekamy z utesknieniem. Tak to juz jest, że co innych smuci, u innych wywoluje usmiech z rana :)

Placki, tarty, zupy, zapiekanki, potrawki i co tam, kto jeszcze sobie wyśni. Oprócz niewątpliwych – moim zdaniem – walorów smakowych warto poznać również zdrowotne. Dodatkowo można zabawić się w robienie fantastycznych dekoracji. Słowem – DYNIA.

Składniki:

Ok. 400g kwiatu bzu czarnego
1 kg trzcinowego cukru
3-4 cytryny
kawałek świeżego imbiru długości ok. 5-6cm
5 l wody

Jakie są Wasze pierwsze skojarzenia na hasło „czarny bez”? Jeśli o mnie chodzi to najpierw czuję w ustach smak wspaniałego syropu z kwiatów czarnego bzu z imbirem, potem przypomina mi się piękna baśń Andersena, której ostatnio często słucham z dziećmi – „Bzowa babuleńka”… i jeszcze na koniec zapach kwiatów, który nie każdego oczaruje, ale potencjał jaki w sobie niosą te niepozorne baldachy jest ogromny! Zbliża się czerwiec, a więc czas na zbieranie kremowych kwiatów czarnego bzu. Nazwa „apteka ubogich” jest w pełni zasłużona – to jeden z najważniejszych środków leczniczych w historii medycyny naturalnej. Czarny bez stosuje się na tak wiele dolegliwości, że w rzeczy samej, mógłby zastąpić całą aptekę. Materiałem zielarskim jest właściwie cała roślina od liści, poprzez kwiaty, owoce po korę i korzenie..

Młode, majowe pędy sosny (kiedy jeszcze nie mają igieł), zbierane w słoneczny, suchy dzień. Najlepiej zbierać w rękawicach ze względu na klejące soki. Pędy kroimy na drobne kawałki, po czym układamy w słoju na przemian z obfitą warstwą cukru. Na koniec (ostatnia warstwa) przysypujemy szczelnie cukrem i odstawiamy w ciepłe miejsce na ok. 3 tygodnie. Ja robię ten syrop w dwóch wersjach: z nierafinowanym cukrem trzcinowym, a drugą z naturalnym miodem.

Pospolicie u nas występująca sosna to surowiec od lat stosowany w ziołolecznictwie. To klasyk, bez którego nie istnieje apteczka zielarza. Skład chemiczny bardzo bogaty. „Leksykon roślin leczniczych” podaje informację, o tym, że pączki sosny zawierają ok. 0,4% olejku eterycznego, w którego skład wchodzi witamina C, gorycze, żywice, garbniki i moje ulubione bioflawonoidy. Ponadto sosna zawiera: związki terpenowe, dziegieć, kalafonia. Jako surowiec leczniczy wykorzystywane są młode pączki sosnowe, pędy sosnowe, kora z młodych drzew, olejek sosnowy i terpentynowy, kalafonia i dziegieć.